بذر بسیاری از درختان میوه پس از کاشت چون نتاج متفاوتی در اثر دگر گشنی بوجود می آورند کشت بذر آنها مرسوم نیست. . بذر حاصل از هسته درختان میوه هسته دار مانند شلیل و یا هلو صفات خوبی از والدین خود را به همراه دارند. شلیل نوعی هلو است که پوست صاف و گوشت تیره تر دارد. بیشتر درختان شلیل بدست آمده از بذر ,میوه ای مثل میوه بذرگیری شده تولید می کنند.
بهترین زمان برای بذر گیری از هسته ,فصل تابستان از میوه کامل رسیده می باشد.بذر برخی از ارقام درختان شلیل بذر کامل تولید نمی کنند مانند میوه درختان شلیل زودرس که ممکن است بذرآنها به خوبی جوانه نزنند.
هسته را از میوه های رسیده شلیل جدا کنید و بگذارید آنها به مدت 3 یا 4 روز خشک شوند.خشک کردن هسته امکان گرفتن بذر از داخل آنها را آسان تر می کند. پوسته هسته خشک شده اسان تر ترک می خورد . با احتیاط چند ضربه آهسته به هسته خشک بزنید تا بیشتر ترک بخورد یا هسته را بین انبر قرار داده به اهستگی فشار دهید تا هسته ترک بردارد.احتیاط کنید که بذر داخل هسته آسیب نبیند. مواد بازدارنده طبیعی در بذر شلیل وجود دارد که از جوانه زنی آن جلوگیری می کند.نگهداری بذر شلیل در دما های سرد مثل یخچال موجب غیر فعال شدن این مواد بازدارنده می شود.در شرایط طبیعی ماه های سرد زمستان در طبیعت این مواد را غیر فعال می کند.پس بذر شلیل را تا مدتی در یخچال می گذراند که پس از رفع سرمای بهاره نسبت به کاشت آن داخل گلدان اقدام می کنند. در بهار بذر شلیل را به مدت یک شب در اب خیس می دهند. سپس بذررا درگلدان دارای خاک باغچه به عمق حداقل دو برابراندازه طول بذر قرار می دهند. در مدت کمتر از یک ماه جوانه زنی در بذر مشاهده می شود. گرمای محیط کشت حدود 23 درجه سانتی گراد باشد.نهال حاصل از بذر شلیل در مدت 7-5 سال به بار دهی می رسد.
اعتقاد بر این است که شلیل یکی از قدیمی ترین میوه ها بوده و ظاهراً 2000 سال قبل در چین رشد می کرده استتا اواخر دهه 40 شلیلها سبز کم رنگ ، دارای اندازه ای کوچک و گوشتی سفید داشته اند.
گوشت آن آبدار بود اما میوه ای بسیار ترد با هسته ای کم عمر محسوب می شد. شلیل امروزه با کمک پرورش دهندگان و مدارس کشاورزی از اجدادشان فاصله بسیار زیادی گرفته اند. اکنون شلیها بسیار تطبیق پذیرند و در آشپزی کاربرد زیادی دارند.آنها چه بصورت پخته و چه خام جایگزین خوبی برایهلو هستند چون قبل از آماده سازی نیازی به کندن پوست آنها نمی باشد.
در حال حاضر بیش از 150 گونه شلیل وجود دارد که فقط از نظراندازه ، شکل ، طعم ، بافت و رنگ متفاوت هستند. انتظار می رود با معرفی دو یا گونه جدید شلیل در هر سال محبوبیت این میوه مداوم باشد.گونه های موجود شلیل پیوسته از نظر طعم بهتر و ظاهری زیبا تر و عمر طولانی تر هسته در حال ارتقا می باشند.بسیاری از گونه های جدید که شما امروزه از آنها لذت می برید شاید در 5 یا 10 سال آینده دیده نشوند.
شليل سرشار از ويتامين هاي C و A و بهترين ميوه براي افراد گرمازده است.بيش از 150 گونه شليل در دنيا وجود دارد. شليل ميوه بومي آسياست. اين ميوه كه هلوي بدون كرك ناميده مي شود، از خانواده هلو است و طعمي شيرين تر از هلو دارد.
شليل در پيشگيري از بروز بسياري از بيماري هاي مزمن نظير سرطان، ديابت و بيماري هاي قلبي عروقي كه از مهمترين علل مرگ و مير هستند موٌثر است.
ويتامين C موجود در شليل اثرات مفيد در سلامت پوست، دندان و استخوان دارد. اين ميوه منبع بسيار غني اي از بتاكاروتن است. بتاكاروتن با خاصيت آنتي اكسيداني بسيار نيرومندي كه دارد و با ارتقاي سطح ايمني بدن از بروز بسياري از بيماري ها جلوگيري مي كند.
يكي ديگر از خواص بتاكاروتن، جلوگيري از بروز بيماري هاي قلبي ـ عروقي است.فيبر ديگر تركيب قابل توجه در اين ميوه است كه سبب كاهش سرعت جذب برخي مواد مغذي بويژه قندها مي شود و در عين حال ميزان حساسيت به انسولين را نيز افزايش مي دهد. مصرف شليل مي تواند در كنترل قندخون موٌثر باشد.
|
روز بخير كاربر مهمان! 
